Baza RODAK
System informatyczny, prowadzony przez MSWiA, który powstał w 2001 roku po wejściu w życie ustawy o repatriacji. Skupia zaproszenia gmin, oferowane warunki do osiedlenia się oraz dane o osobach polskiego pochodzenia, które złożyły wnioski o wydanie wizy w celu repatriacji, lecz nie mają zapewnionego miejsca pracy i zamieszkania w Polsce, dlatego otrzymały od konsula przyrzeczenie wydania wizy repatriacyjnej lub decyzję o zakwalifikowaniu do wydania wizy krajowej w celu repatriacji.
Podjęcie "programowej" uchwały o zobowiązaniu się do zapewnienia warunków repatriantom
Niektóre gminy w Polsce od lat prowadzą swój "program repatriacji" i przyjmują kilka rodzin repatriantów rocznie. Na przykład, Warszawa ściąga 10 rodzin, Wrocław i Poznań – 5, a Gdańsk – 2 rodziny. Rada gminy może podjąć przedmiotową uchwałę, w której zobowiązuje się stworzyć warunki do osiedlenia się rocznie N rodzinom polskiego pochodzenia repatriowanym do Polski przez okres nie krótszy niż 2 lata oraz zapewnić na przykład:
-
przewóz do miejsca osiedlenia z miejsca przyjazdu lub przylotu do Rzeczypospolitej Polskiej;
-
zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego pochodzącego z zasobów komunalnych na czas nieokreślony;
-
udzielenie pomocy w znalezieniu pracy;
-
miejsce w żłobku i/lub przedszkolu dla dziecka repatrianta;
-
udzielenie pomocy w ponoszeniu kosztów utrzymania mieszkania;
-
udzielenie wsparcia socjalnego (przydzielenie osoby wspierającej, zasiłek na bieżące utrzymanie);
-
pokrycie kosztów tłumaczenia aktów niezbędnych do sporządzenia polskich aktów stanu cywilnego;
-
pokrycie kosztów przeniesienia zagranicznych aktów do polskich rejestrów stanu cywilnego.
Uchwała ta jest bardzo pomocna przy procedowaniu kolejnych zaproszeń dla repatriantów. Podjęcie takiej uchwały nie jest obowiązkowe, a powzięte zobowiązania mogą zarówno ograniczać się do przepisów ustawy o repatriacji, jak i wychodzić poza ich ramy.
Podjęcie jednorazowej uchwały o zobowiązaniu się do zapewnienia warunków rodzinie repatriantów
Taka uchwała może być podjęta w sytuacji, kiedy gmina postanawia sprowadzić pojedynczą rodzinę repatriantów nieokreśloną imiennie, lub nawet kilka takich rodzin. Zgodnie z art. 21 ustawy o repatriacji gminie, która zapewni lokal mieszkalny kandydatowi na repatrianta i członkom jego najbliższej rodziny, udziela się dotacji z budżetu państwa na podstawie porozumienia zawartego z właściwym wojewodą. Dotacja może być przyznana do wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 55 m.kw powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i wysokości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m.kw na terenie danego powiatu, obowiązującego w dniu złożenia wniosku. Pod warunkiem oczywiście, iż rada gminy podjęła uchwałę, w której zobowiązała się:
-
do zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 2 lata, w tym
-
do zapewnienia lokalu mieszkalnego nie określonemu imiennie kandydatowi na repatrianta i
-
do zawarcia na czas nieokreślony umowy, nadającej mu tytuł prawny do lokalu mieszkalnego.
Celem dotacji jest dofinansowanie kosztów ponoszonych przez gminę w związku z osiedleniem się na jej terenie repatrianta i członków jego najbliższej rodziny.
Wniosek o przyznanie dotacji gmina składa do wojewody, a przy jej udzielaniu bierze się pod uwagę wielkość lokalu mieszkalnego, jego wyposażenie i stan techniczny oraz lokalizację, a także ewentualne koszty poniesione przez gminę w związku z zapewnieniem repatriantowi i członkom jego najbliższej rodziny lokalu mieszkalnego.
Następny krok – przekazanie uchwały wraz z ankietą, zawierającą informacje o gminie i jej możliwościach za pośrednictwem wojewody do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Wtedy gmina jest rejestrowana w bazie RODAK, a urzędnicy Departamentu Obywatelstwa i Repatriacji MSWiA dokonują wyboru odpowiedniej rodziny lub osoby do gminy.
Jeżeli rodzina godzi się na oferowane przez gminę warunki, gmina wysyła zaproszenie oraz podpisuje wspomniane wyżej porozumienie z wojewodą, które umożliwi otrzymanie przez gminę dotacji.
Podjęcie jednorazowej uchwały na wniosek kandydata na repatrianta
Wielu Polaków ze Wschodu wysyła do polskich samorządów prośby o stworzenie warunków do osiedlenia się w gminie. W przypadku pozytywnego zaopiniowania takiego wniosku rada gminy może podjąć uchwałę o sprowadzeniu rodziny określonej imiennie. Zgodnie z art. 21 ustawy o repatriacji gminie, która zapewni lokal mieszkalny kandydatowi na repatrianta i członkom jego najbliższej rodziny, udziela się dotacji z budżetu państwa na podstawie porozumienia zawartego z właściwym wojewodą. Dotacja może być przyznana do wysokości kwoty stanowiącej równowartość iloczynu 45 m.kw powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego i wysokości wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m.kw na terenie danego powiatu, obowiązującego w dniu złożenia wniosku. Oczywiście pod warunkiem, że rada gminy podjęła uchwałę, w której zobowiązała się:
-
do zapewnienia warunków do osiedlenia się przez okres nie krótszy niż 2 lata, w tym
-
do zapewnienia lokalu mieszkalnego określonemu imiennie kandydatowi na repatrianta i
-
do zawarcia na czas nieokreślony umowy, nadającej mu tytuł prawny do lokalu mieszkalnego.
Celem dotacji jest dofinansowanie kosztów ponoszonych przez gminę w związku z osiedleniem się na jej terenie repatrianta i członków jego najbliższej rodziny.
Wniosek o przyznanie dotacji gmina składa do wojewody, a przy jej udzielaniu bierze się pod uwagę wielkość lokalu mieszkalnego, jego wyposażenie i stan techniczny oraz lokalizację, a także ewentualne koszty poniesione przez gminę w związku z zapewnieniem repatriantowi i członkom jego najbliższej rodziny lokalu mieszkalnego.
Następny krok – przekazanie zaproszenia wraz z uchwałą do konsulatu za pośrednictwem wojewody i ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Do uchwały należy dołączyć ankietę, zawierającą informacje o gminie i jej możliwościach. Gmina zaś podpisuje wspomniane wyżej porozumienie z wojewodą, które umożliwi otrzymanie przez gminę dotacji.