top of page

Strefa samorządu | Pomoc dla repatriantów

Ustawa o repatriacji przewiduje następujące​ rodzaje pomocy, udzielanej repatriantom przez władze centralne, powiatowe i gminne:

Zasiłek transportowy, pomoc na zagospodarowanie i bieżące utrzymanie
Częściowe pokrycie kosztów remontu, adaptacji lub wyposażenia mieszkania
Przeprowadzenie remontu, adaptacji
lub wyposażenie mieszkania
Przydzielenie osoby
wspierającej repatrianta
Aktywizacja zawodowa
repatrianta
Dodatkowe wsparcie 
od samorządu

Pokrycie kosztów przejazdu, pomoc na zagospodarowanie, bieżące utrzymanie i podjęcie nauki przez osobę małoletnią (art. 17)

Startowe

Pełnomocnik Rządu ds. Repatriacji udziela repatriantowi i członkom jego najbliższej rodziny, w drodze decyzji, jednorazowej pomocy ze środków budżetu państwa. Ta pomoc jest przeznaczona na:

  • pokrycie kosztów przejazdu lub przelotu oraz przewozu mienia do Rzeczypospolitej Polskiej;

  • zagospodarowanie i bieżące utrzymanie;

  • pokrycie kosztów podjęcia nauki przez dziecko repatrianta.

Środki te wypłaca wypłaca starosta właściwy ze względu na miejsce osiedlenia się repatrianta.

Częściowe pokrycie poniesionych, udokumentowanych przez repatrianta kosztów związanych z remontem, adaptacją lub wyposażeniem lokalu mieszkalnego (art. 17)

Zwrot kosztów

Tenże starosta udziela repatriantowi, który poniósł koszty związane z remontem, adaptacją lub wyposażeniem mieszkania, pomocy ze środków budżetu państwa na częściowe pokrycie poniesionych, udokumentowanych przez repatrianta kosztów. Maksymalna kwota zwrotu została określona w 2017 roku na poziomie 6000 zł na osobę z tym że ulega corocznie podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Repatriant składa do starosty wniosek, do którego trzeba załączyć faktury, protokoły zdawczo-odbiorcze etc. Następnie osoby uprawnione dokonują odwiedzin, sporządzają protokół i potwierdzają fakt poniesienia kosztów. Taki wniosek repatriant może złożyć w terminie dwóch lat od dnia nabycia obywatelstwa polskiego. Ustawa przewiduje udzielenie tej pomocy każdemu repatriantowi, niezależnie od sposobu repatriacji.

Przeprowadzenie remontu, adaptacji lub wyposażenie lokalu mieszkalnego w miejscu osiedlenia się (art. 22)

Pomoc rzeczowa

Ten rodzaj pomocy może być udzielony przez gminę wszystkim repatriantom prócz tych, którzy przyjechali na zaproszenie gminy i jest zadaniem z zakresu administracji rządowej. Na jego realizację gmina otrzymuje dotację celową z budżetu państwa. Maksymalna wysokość dotacji została określona w 2017 roku na poziomie 6000 zł na osobę z tym że ulega corocznie podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych. Repatriant składa do wójta wniosek (nie ma określonego wzoru) w terminie dwóch lat od dnia nabycia obywatelstwa polskiego. Następnie osoby uprawnione dokonują odwiedzin, sprawdzają okoliczności wskazane we wniosku i sporządzają protokół. Gmina uzgadnia z repatriantem listę robót i/lub zakupów, organizuje przeprowadzenie remontu, dokonuje zakupu towarów i materiałów. Etapem końcowym jest spisanie protokołu odbioru i podpisanie umowy pomiędzy repatriantem a gminą.

Przydzielenie osoby wspierającej repatrianta (art. 20n-20p)

Opiekun

Na wniosek repatrianta, uzasadniony jego szczególną sytuacja, wójt (burmistrz, prezydent) może przydzielić mu w drodze decyzji osobę wspierającą na okres nie dłuższy niż 2 lata. Sytuacja szczególna może wynikać m.in. ze stanu zdrowia, podeszłego wieku lub słabej znajomości języka polskiego. Przydzielenie osoby wspierającej jest zadaniem własnym gminy, czyli ma być finansowane ze środków własnych gminy – ustawa nie przewiduje dofinansowania z budżetu państwa.

Aktywizacja

Aktywizacja zawodowa repatrianta (art. 23-28)

Jeżeli repatriant nie jest w stanie samodzielnie podjąć prace, nie posiada kwalifikacji zawodowych lub posiada kwalifikacje, na które brak jest ofert na lokalnym rynku pracy, starosta może zapewnić wsparcie polegające na:

  1. zwrocie części kosztów poniesionych przez repatrianta na podnoszenie kwalifikacji zawodowych (umowa między starostą a repatriantem);

  2. zwrocie poniesionych przez pracodawcę kosztów

  • utworzenia stanowiska pracy dla repatrianta,

  • przeszkolenia (przyuczenia do zawodu, przekwalifikowania lub podniesienia kwalifikacji zawodowych) repatrianta,

  • wynagrodzenia, nagród oraz składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia repatrianta (umowa między starostą a pracodawcą).

Każdą z form aktywizacji zawodowej można zastosować tylko jednokrotnie, w ciągu pierwszych 5 lat pobytu repatrianta w Polsce, podstawowym zaś warunkiem jest rejestracja repatrianta w Urzędzie pracy. 

Samorządowe bonusy – dodatkowe wsparcie dla repatriantów

Dodatkowo

Przepisy ustawy o repatriacji nie wykluczają innych form pomocy dla repatriantów. Rada gminy w ramach uchwały o stworzeniu warunków do osiedlenia się może zapewnić, na przykład:

  • przewóz do miejsca osiedlenia z miejsca przyjazdu lub przylotu do Rzeczypospolitej Polskiej;

  • pomoc w znalezieniu pracy;

  • zajęcia z języka polskiego;

  • miejsce w żłobku i/lub przedszkolu dla dziecka repatrianta;

  • pomoc w ponoszeniu kosztów utrzymania mieszkania;

  • wsparcie socjalne (przydzielenie osoby wspierającej, zasiłek na bieżące utrzymanie);

  • pokrycie kosztów tłumaczenia aktów niezbędnych do sporządzenia polskich aktów stanu cywilnego;

  • pokrycie kosztów przeniesienia zagranicznych aktów do polskich rejestrów stanu cywilnego.

Więcej szczegółów: Jak zaprosić Rodaka?

bottom of page